De Tollense en de Trebel
Trektocht 2024 in Noord-Duitsland
Wim: ‘Zijn jullie er bijna? Code slagboom is 1909, links om de kantine, aan het eind van het
pad staat de trailer.’
Wij – Martin en Ina – zagen slechts enigszins vervallen huisjes. De vrouw die ons na een
rondje rijden staande hield, had geen kanoërs gezien. ‘Misschien moeten ze nog komen.’
‘Nee, ze hebben hun tent al staan.’
Wim gebeld. ‘Waar staan jullie dan?’ ‘Bij de slagboom.’ ‘Ga dan links.’ ‘Daar is geen pad.’ ‘We
staan bij het bord Campingplatz Am Wiesengrund.’ Stilte. ‘Oh.’ ‘Heb ik jullie niet meer
gesproken?’ Nee Wim, we hebben elkaar niet meer gesproken. De autodeuren werden iets
harder dichtgeslagen dan strikt noodzakelijk. Verkeerde camping.
We hadden natuurlijk hier Am Wiesengrund onze tent kunnen opzetten, dat had de
volgende dag vijftig kilometer gescheeld, maar dan hadden we deze avond ook het eerste
gezellige samenzijn met frites en mega-schnitzels op de camping in Egestorf gemist.
Camping Gatsch Eck am Tollensesee
Dag twee eindigde op camping Gatsch Eck am Tollesesee, waar dag drie de eerste vaardag
startte. Behalve voor Wim en ondergetekende, die een auto gingen uitzetten in
Altentreptow op de kleine camping met forellenkwekerij van Heini en Hanna om daarna het
laatste stuk van de eerste dag in de canadees af te leggen. Wim wilde de eerste dag niet te
lang kanoën, vanwege zijn liesbreuk. Maar de ware reden vertelt onderstaande foto.
De forellen hadden we die morgen al besteld, dus ’s avonds werden die versgerookt om
zeven uur opgediend. Geen douche op deze Wasserwanderrastplatz, dus de sloot in.
Wel een toilethokje met emmer met stro en drinkwater uit een kraantje aan het woonhuis.
Een prachtige plek met een constant pratende druktemaker als campingbaas met,
vermoedden we zo, vast repertoire. En van een slokje hield hij ook wel. Hij wilde met
iedereen drinken, maar toch vooral met Annette.
Vaardag twee. Op naar Klempenov. Een prachtige kampeerplek bij een toren uit de 13 e eeuw
(of was het de 14 e ?) en een grote tuin. Ook hier sprong deze en gene in de sloot, waar het
water (nog) kouder was dan in Altentreptow. Op de laatste twee campings en ook op de
volgende zouden wij de enigen zijn die daar stonden.
Samen een potje koken. Brandertjes werden vergeleken en bewonderd. Aat en Theo, Ries,
Michael, Annette, Wim, Mieke, Gerard, Martin en Ina. De een kookt een uitgebreide
maaltijd, de ander warmt een prutje uit een zakje of een potje.
Tot nu toe hadden we mooi weer. Soms een wat koudere nacht, maar sokken en een trui
bieden dan uitkomst.
Het landschap langs de Tollensee is heuvelachtig. Geen andere bootjes tegengekomen. Geen
dorpjes doorgekomen. Veel riet.
Vaardag drie: Ons doel: Tribsees. Niet helemaal per kano. Vanaf het eindpunt van deze dag,
waar de auto van Michael reeds staat, worden alle auto’s en trailer opgehaald, de kano’s
opgeladen en gaan we over de weg naar het kleine Hanzestadje in voormalig Oost-Duitsland
waar het café alle dagen geopend is, behalve op dinsdag en woensdag. Ten overvloede: Dat
waren de dagen dat wij er waren. Wel twee grote supermarkten.
In Tribsees was een grote overkapping waar we konden koken en eten. Dat was nodig, want
we hadden nog maar net de tenten staan, toen de regen met bakken uit de hemel kwam.
De volgende dag zouden we stroomopwaarts op de Trebel (ook met veel riet) beginnen en
weer eindigen in Tribsees, dus konden de tenten blijven staan voor een tweede nacht.
Inmiddels waren we vier vaardagen verder.
Onder de oksels rugwaarts was ik geloof ik iets breder geworden en de kipfiletjes aan de
onderkant van de bovenarmen waren voorzichtig begonnen aan de weg terug. Dat hebben
ze niet helemaal gered. Misschien omdat ondergetekende met partner een rustdag had
ingelast. Deze donderdagavond was het pannenkoekenfestijn. Inmiddels een traditie op
binnen- en buitenlandse trektochten. Gezamenlijk bakken en verorberen.
Vaardag zes ging van Nehringen naar Demmin waar we bij de jachthaven konden kamperen.
’s Avonds gegeten bij de Griek en de volgende dag richting huis vertrokken. De reis in twee
dagen afgelegd met een overnachting in Vlotho op een camping aan de Weser.
Rivieren hebben aantrekkingskracht. De laatste dag de lunch genuttigd bij Deventer op een
oever van de IJssel.
Ein toller Urlaub.
Ina Ruijter
Recente reacties