Twaalf mensen hebben zich ingeschreven voor de tweede stamppottocht van dit jaar. Het is goed om te zien dat Ria weer van de partij is. Blijkbaar voldoende hersteld kan ze dit, waarschijnlijk laatste uitje van het seizoen niet laten varen.
Net als afgelopen Januari blijven we dicht bij huis en varen we een rondje op de Nieuwkoopse plassen. Parkeren bij de overdraagplaats aan de Ziende en geheel volgens plan stappen we om èèn uur in de kajak en beginnen onze tocht met het laatste stukje Ziendevaart richting de Meije.
Door P.H. Louw op de Nederlandstalige Wikipedia, CC BY 2.5 nl, Koppeling
Net voorbij “Het Potlood” gaat Hans ons voor door onlangs schoon getrokken kleine slootjes waar ik afgelopen zomer nog muurvast kwam te zitten toen nog volledig dichtgegroeid met plomp en andere waterplanten. Tot nog toe mogen we niet klagen met het weer, er staat niet te veel wind en de voorspelde regen lijkt vooral naast ons neer te komen. Regelmatig zie je links en rechts zo`n grijs gordijn uit de lucht vallen maar Hans weet ons steeds tussen de buien door te laveren.
Ongeveer halverwege, bij “Het gaatje van Herman” (altijd onderwerp van gesprek, wil ik niet verder op ingaan) houden we een korte stop om wat brandstof in te nemen voor de terugweg. Je kan goed merken dat het zonnetje niet veel meer doet en nu die aan het wegzakken is dalen de temperaturen hard. Gelukkig zijn we allemaal doorgewinterde kajakkers en warm gekleed, alleen Dominique, de enige junior in het gezelschap valt een beetje uit de toon en is eigenlijk een mooi weer peddelaar. Waarschijnlijk omgepraat door zijn vader.
Er wordt altijd geprobeerd de weg naar huis qua weersomstandigheden zo aangenaam mogelijk te maken en ook nu hebben we voornamelijk het windje mee. Na de laatste zigzag slootjes komen we aan bij het Brampjesgat (gelukkig voor zover ik weet geen Bram in de club) varen we voor het dorp langs en is het rechttoe rechtaan via de Zuideinderplas weer richting de Ziende waar de trailer op ons wacht.
foto van Jan Arkesteijn (Wikipedia) Zicht op de Zuideinderplas met het Potlood op de voorgrond.
Snel worden de kajaks opgeladen en binnen 10 minuten zijn weer terug bij het clubhuis. Ik denk dat we allemaal toe zijn aan de echte reden waarom we vandaag niet op de bank zijn blijven zitten, het culinaire hoogtepunt van de dag. Maar liefst 24 mensen schuiven aan bij de gezelligheid zoals alleen Ries die kan verzorgen.
De voorbereiding verliep echter niet helemaal volgens plan. Bij het verstrijken van de officiële inschrijfdatum stond de teller op slechts 15 eters. Dat druppelde donderdag en vrijdag nog een beetje door en sommige aanmeldingen kwamen pas de laatste dag binnen.
De flexibiliteit van Ries kent echter geen grenzen, want de hutspot en een stamppot met prei smaakten weer prima. Om gevolg te geven aan het blijkbaar groeiende enthousiasme voor de combinatie varen met een culinair tintje, willen we voor het volgend voorjaar ook een snerttocht op de kalender zetten.
Hoop jullie dan weer in goede gezondheid te mogen begroeten.
Namens het Stamppotteam.
Tom
Leuk verhaal met goede herinnering aan het varen en de smakelijke stamppotten .
Organisatie team en keukenprins bedankt.