Ik had het al enige tijd op de website zien staan. Grootwatertocht rond eiland Tiengemeten onder leiding van Maarten. Nu ben ik sinds enige tijd in het bezit van een nieuwe kano en dan wil je ook wel eens kijken hoe dat vaart in de golven. Ik had een prachtige boot voor snelheid en vlak water maar met golven van opzij werd ik er niet blij van. Pluim voor de jongens van Bloem die mij kundig en professioneel advies hebben gegeven. Voor degene die het weten wil. Vanaf nu kunt u mij zien varen in een Scorpio van P&H. Made in England. Ik bedoel maar. No Chinese muck but genuine English craftsmanship van voor de Brexit. In het Nederlands: “Een grote oranje boot met veel pakvolume.” Nu ben ik zelf ook groot en in het bezit van een goddelijk gebruind lichaam dus dat komt goed uit. Het oog wil immers ook wat.
À propos, eiland Tiengemeten ligt prachtig in het Hollands Diep en is een bezoek zeker waard. Inderdaad kan je er, zoals een echt eiland betaamd, alleen met een boot komen. Natuurmonumenten zwaait hier de scepter en dat kan je goed merken. Een mooi informatiecentrum. Het Rien Poortvliet Museum voor wie alles over kabouters wil weten want ze bestaan. Alleen kan je ze niet zien omdat ze onzichtbaar zijn tenzij je erin gelooft. Rondom het infocentrum liggen in een rondje, zodat je niet kan verdwalen een aantal keurig aangelegde wandelpaden. Verder het gebruikelijke stramien. Natuurmonumenten zet overal een hek omheen en vervolgens is het allemaal verboden toegang. Leve het natuurbeheer van deze geitenwollensokken club. Grr… Later merkten we dat ook vanaf het water het hele eiland is afgesloten en je maar op twee zeer onhandige plekken aan wal kan.
De haven waar de pont aanmeert en aan de oostkant een onhandige steiger waar de lokale herberg en camping een boot had liggen zodat er verder eigenlijk geen ruimte was om normaal in of uit te stappen. Echt een verbeterpuntje als ik het mag zeggen.
De camping zelf was prachtig en de sanitaire voorzieningen uitstekend. We kregen een plastic box mee om je eten in te doen. Ik heb ze zelf niet gezien maar er zaten daar nogal wat knaagdieren die uiterst brutaal zijn en alles wat eetbaar is gedurende de nacht proberen te bemachtigen. U bent gewaarschuwd! We hebben er twee dagen gestaan maar ik heb geen rat gezien. Wel wilde paarden, koeien en wat overvliegende lepelaars. We gaan verder. Ik neem u mee naar een zonovergoten dag op groot water. Helder tot op de bodem en kilometers vergezichten met witte zeilen, zwanen en ganzen die met honderden tegelijk over je heen vliegen. We voeren het eiland rond en je merkt dat het helemaal niet diep is.
Tussen de strekdammetjes zie je af en toe een grote kolk in het water. Hier liggen heel grote vissen in de zon te soezen en die schrikken blijkbaar als je daarlangs vaart. Een luide klap met hun staart en ze duiken weg. We varen in westelijke richting en steken over richting Stad aan ’t Haringvliet. Daar is een strandje waar kunnen pauzeren. Het is warm dus maken we van de gelegenheid gebruik om te zwemmen. Niet zoals vorige maand op de buitenland tocht naar de Havel in Adamskostuum maar preuts in een zwempak. Het was pas elf uur in de ochtend en we waren al op de helft van deze dagtocht. Evert bedacht dat we dan maar wat reddingsoefeningen moesten gaan doen. Ik heb geprobeerd om zelfstandig mijn boot in te komen vanuit het water en dat ging verbazend eenvoudig. Ja, dan merk je dat ik een grote brede boot heb die enorm veel stabiliteit geeft. Handig voor op groot water dus! Na een uurtje spelen vervolgden we onze tocht. Je kijkt zo twintig kilometer ver op deze plas en dat is best indrukwekkend. Maarten en Hans loodsten ons langs de boeien die aangeven waar de natuur het voor het zeggen heeft en je niet welkom bent.
Het is niet anders maar er blijft genoeg water over om te genieten van deze mooie omgeving. Rustig terug naar de camping en ondertussen aan je kleur werken. Hoe totaal anders was het de volgende dag. Een stevige windkracht 4 die nog wat verder opliep in de loop van de ochtend. Na overleg en met samengeknepen billen toch maar ingestapt. Zo, dat is een serieuze deining ineens. Vanuit het oosten over de hele lengte van het Haringvliet krijgen de golven alle vrijheid om hun gang te gaan. Nou, dan kan je je bootje nu eens uittesten hoor ik een stemmetje in mijn achterhoofd. We steken dwars over met alle uitdagingen van opzij. Zon op je hoofd, de wind om je heen en de golven die met je talenten spelen. Het warme water dat over je heen spettert en je oog gericht op een punt aan de horizon.
Het ging geweldig en ik voelde hoe de adrenaline door mijn lijf stroomde. Jeetje, wat ben ik blij met mijn nieuwe kano en wat geeft dat vertrouwen in dit deinende Hollandse landschap. Een uur tegen de wind in verder stappen we uit in Willemstad. Dit beschermd stadsgezicht doet ons verleiden dit oude vestingstadje eens rond te lopen. Echt een pareltje zoals er zoveel zijn voor wie er oog voor heeft in ons mooie Nederland. Heel wat dagjes mensen die genieten op één van de vele terrasjes langs de haven. Ze weten het allemaal te vinden. Met de auto of op de fiets. In stijl op een klassieke motor, met een megajacht of heel gewoon bijzonder met een kano. We vallen positief op zal ik maar zeggen. En dan weer verder. We moeten de vaargeul oversteken en dat vraagt om inzicht en goed opletten. Serieus grote containerboten die rap op je af komen. Golven van een meter en meer, wind schuin opzij en wederom een punt op de horizon waar ik mij op concentreer.
Henk Snaterse
Leuk verhaal en mooie plaatjes .