woensdag 12 september
van de haven van Barhöft naar de haven van Dabitz
De volgende dagen voeren we over de meren. De Oostzee hadden we achter ons gelaten. Voordat we starten namen we koffie met het gebruikelijke fruithapje. Het varen op de Bodden viel vaak niet mee: ondiep. Dus we hebben regelmatig een stukje moeten lopen. Ook viel het niet mee om een aanlegplekje te vinden. Uiteindelijk zijn we maar bij het riet aan de kant gaan staan voor de koffiepauze.
Inderdaad een mooie plek. Wel zot dat je nu op de plaats van de vogels staat, want rechtsachter op de foto staat inderdaad zo’n vogelkoekeloerhuisje. Ik verdenk Martin ervan dat hij daar staat. Dus als Martin binnenkort vertelt dat hij een woudaap, een blauwe reiger en een canadese kraanvogel bij de Bodden heeft gezien dan weet je wie het waren.
We vonden uiteindelijk een verwaarloosd sportvissershaventje met alle faciliteiten, waar we konden lunchen. Er stond een trailer, een trailerstalling en een clubhuis. Dit gaf ons gelijk weer ideeën over de aanpak van een goedkopere trailerstalling.
trailer
Het was allemaal vergane glorie, maar toch een plek om enigszins droog te lunchen. Richting onze kampeerplaats ging het wat harder waaien, maar met de regen viel het wel mee.
Onze camping was weer bij een haven (Hafen Dabitz). De haven was pas gerenoveerd en er werden nog de laatste aanpassingen aangebracht. Voor de historisch geïnteresseerden onder ons. De haven is in 1930 aangelegd voor de overslag van suikerbieten, daarna gebruikt door de Volksarmee en de haven was na de Wende volgens de bronnen in een doornroosjesslaap terecht gekomen en slibde steeds verder dicht. Ik heb begrepen dat onze toercommissie in 2016 de definitieve opdracht heeft gegeven om de haven gereed te maken voor de ontvangst van de kanoërs in september 2018. Maar misschien is het laatste wel fake news.
Op bovenstaande foto ziet het er allemaal wel dramatisch uit, maar het regende niet en het weer werd steeds beter. Ook konden we gebruik maken van orginele strandstoelen, waardoor we goed uit de wind zaten.
donderdag 13 september
van de haven van Dabitz naar de haven van Wieck
Donderdag voeren we niet al te ver naar het plaatsje Barth. Het weer was prima. Hier en daar was het een beetje ondiep en moesten we dwangarbeid verrichten om weer bij een dieper gedeelte terecht te komen. Het levert in elk geval mooie plaatjes op.
Barth was een leuk plaatsje, wat vroeger, als alles in Oost-Duitsland, nogal grauw was. Als reactie was het hier en daar nogal erg kleurrijk geworden.
Toen wij weer verder vaarden zagen we hoe leeg het gebied was. Eindelijk vonden we een plek waar we aan de kant konden. Door het extensieve gebruik van het land zijn overal prachtige natuurgebieden ontstaan.
Aan het einde van de dag vonden we de haven van Wieck. Er waren een heleboel kleine haventjes zonder faciliteiten, maar dit was de echte met douches en al. Het was echt koud ‘s-avonds dus we zijn maar in het dorp gaan eten en later gaan drinken.
vrijdag 14 september
van de haven van Wieck naar de camping in Born
De volgende dag vertrokken we vanuit de haven van Wieck naar onze eindbestemming Born.
Het werd weer tijd voor koffie met taart na een “lange” wandeling.
Ook uniek om toch nog kraanvogels in de vrije natuur te zien. Daar hadden we niet meer op gerekend!
Uiteindelijk kwamen we op de camping aan en werd het tijd voor de traditionele eindfoto.
zaterdag 15 september
De laatste dag was het inpakken en wegwezen. Het is een prachtige tocht geweest, met afwisselend, maar niet echt slecht weer. Het is wat anders dan de Duitse Wadden, maar zeker niet minder. Alleen is het de laatste dag wel veel verder terug rijden naar Alphen aan den Rijn. De tochtleiding, Hans, Maarten en Evert, bedankt. Heel jammer dat Evert er niet bij kon zijn.
weer terug naar huis
Leuk verslag en mooie plaatjes .