Na maandenlange training kwam de ultieme beloning. Een sleutel van het clubhuis. En dat betekende dat ik toe was aan mijn eerste solodagtocht. En toch was die solotocht niet helemaal solo. 

Ik was om een uurtje of negen bij het kanohuis en trof daar iemand die bezig was zijn kajak in te pakken voor een vakantietochtje van een week. Ik was verbaasd over wat hij allemaal in een kajak kon meenemen.

We spraken af samen te vertrekken, ik heb de kajak gepakt en op de wielen gezet, want dat wilde ik toch wel graag een keer oefenen in het kader van de zelfredzaamheid. Daarna zijn we de Grote Wetering afgevaren. Vervolgens overgestoken en via de brug onder het Meijepad door richting Nieuwkoop gevaren. Daar ging de vakantieganger zijn eigen weg, richting Woerdense Verlaat. 

Ik ben vervolgens naar het zuiden afgezakt en dacht de groene kanoroute van Natuurmonumenten te volgen.  Gelukkig had ik me van te voren een beetje ingelezen in de route. Want ik heb In de hele route van elf kilometer slechts één keer een routebordje met een groene kano erop gezien. Er bleken ook minder slootjes op mijn routekaart te staan, dan er in werkelijkheid waren. Tot twee keer toe ben ik verkeerd gevaren. En in de smalle slootjes komen de oefeningen in het achteruit varen dan ook weer goed van pas.

Uiteindelijk vond ik de handbediende stuw bij het Gat van Schellingerhout, met het Gaatje van Herman (tenminste dat stond op een bordje). Mijn kajak paste er precies doorheen. Op de kaart leek de sloot van van der Graaf zo breed als het Amsterdam Rijnkanaal, maar in werkelijkheid was dat toch niet helemaal zo…… Het stond vol waterplanten en dat was even goed kijken waar je de peddel plaatste. 

Toen ik eenmaal op de Meije was, was de rest een makkie…… Ik had een ravitailleringspost ingericht op de pleisterplaats langs de Meije met een lieftallige cateraar.

De rest van de tocht verliep  vlotjes, over de Oude Vaart en terug over de Wetering. Ik  had het karretje in de bosjes bij het Poeltje achtergelaten en heb daarna de kajak zelf terug naar het clubgebouw vervoerd. Ook dat ging weer prima.

Ik denk dat ik (met de omleidingen) zo’n 23 kilometer heb gevaren, meteen ook mijn langste tocht tot nu toe. Prachtige dag en een mooie tocht.