Het wordt zo langzamerhand een traditie: de maartse Vechtplassentocht onder leiding van Rob Vriend. Op 16 maart 2014 → Oud Loosdrecht-Kortenhoef en Vuntus. 15 maart 2015 → Ankeveense Plassen en Wijde Blik en op 20 maart 2016 → Ankeveense Plassen. Met resp. 5, 6 en 8 deelnemers.
En dan dit jaar op 19 maart alweer de vierde keer op rij. We starten bij het Fort van Tienhoven met 6 man/vrouw: Femke, Evert, Maarten, Jaap, Hans en Rob.
In de auto er naar toe zijn wat druppeltjes gevallen, maar eenmaal in de boot is het weer droog en blijft het ook de hele tocht droog. Wel een stevig windje, vlagerig en kracht 5, soms 6 uit het zuidwesten. Met af en toe een gat in de bewolking en dan schijnt het zonnetje even over het water.
Na een paar honderd meter stuiten we al op de Kraaienestersluis, die wordt vervolgens vakkundig bediend door de tochtleider en zo belanden we op de Vecht. Altijd mooi en interessant die Stichtse Vecht. Trouwens, de Overijsselse Vecht ken ik niet als kanovaarder. Prachtige buitenplaatsen en mooie villa’s wisselen elkaar af. Er zit ook wel eens wat lelijks tussen, natuurlijk. De tuinen van de landgoederen staan vol met duizenden (!) krokussen en narcissen. De sneeuwklokjes zijn al uitgebloeid. Ook begint er al een groen waas over de bomen te komen en sommige bomen staan te bloesemen. De meeste woonboten zijn niet zo bijzonder om te zien, maar er zit ook wel eens een pareltje tussen. Vogels zijn er genoeg te horen en wat minder te zien. Op het water uiteraard wel, maar in de gigantische bomen langs de oever, moet je goed zoeken. Op het landgoed Nijenrode hoor ik wel een specht hameren, maar ontdekken zo hoog in een boom is toch lastig.
Kraaienestersluis bij Breukelen
Bij de brug van Nieuwersluis is de eerste stop. De naam Nieuwersluis roept bij de oude generatie herinneringen op aan de militaire strafgevangenis, die er gevestigd was. Het is nu een gebouw van COA en een gedeelte wordt, zo te zien, verbouwd tot luxe appartementen.
We varen door naar de Mijndenseluis, helaas: die wordt op zondag niet bediend (tot 1 april) dus moeten we weer terug en proberen het bij de Weersluis. Dat is weer zelf-bediening en nu is het Evert, die voor sluiswachter speelt. Een paar honderd meter voorbij de sluis is een mooi plekje om te lunchen en dat doen we dan ook. Gelaafd en verkwikt beginnen we aan de laatste etappe. Die voert de Weersloot uit naar de Kalverstraat. Die wordt uitgevaren in zuidelijke richting, langs allerlei leuke vakantiehuisjes, die lekker in de verf staan. Blijkens de reclameborden, verdient menig Hilversumse schilder hier zijn boterham en Olaf van Heusden en Cor Nab maken alle beschoeiingen en steigers. Uiteindelijk komen we in de Tienhovense Vaart uit en dan wordt het meteen ook hard werken voor ons. Er is weinig beschutting en de wind, kracht 6, waait ons precies tegemoet. Na een kilometer zien we de auto’s alweer staan, gelukkig.
Al met al een mooie tocht. Volgend jaar maar weer.
Jaap Kok
Recente reacties