Tweede pinksterdag beloofde een mooie dag te gaan worden, al werd er in de middag een buitje voorspeld. Met tien man sterk gingen we naar De Rijp om daar te water te gaan voor een rondje Eilandspolder.

Theo had een twee persoonskano meegenomen en hij had Rina nodig om het voorste stoeltje te bemannen.

Hans en Hanneke namen de canadees mee. Dat iedereen er zin in had bleek al snel, om 9 uur waren we al onderweg.

Nadat iedereen te water was gegaan namen we de eerste sloot rechts, tegen het advies van Aart in. Door deze sloot zijn we ook weer  terug gevaren, omdat we niet verder konden, en toch maar de tweede sloot rechts genomen. Vervolgens zijn we de blauwe route gaan varen en op weg gegaan richting Schermerhorn. Al snel zagen we een paartje kiekendieven vliegen. Het werd ons al snel duidelijk waarom deze vogels zo heten. Terwijl pa kiekendief ruzie aan het maken was met een stern, stal ma kiekendief een kuiken uit het nest. Varend door een mooi wijds landschap kwamen we verschillende vogels tegen. De grutto hielp al mee door iedere keer zijn eigen naam te roepen.

Het werd inmiddels wel tijd voor een korte onderbreking. Naar aanleiding van haar verjaardag liet Mieke ons proeven dat ze lekkere brownies kan bakken.

Hierna zijn we door het pittoreske Schermerhorn gevaren.

Na Schermerhorn zijn we nog langs een van de drie molens gevaren, in een van die molens heeft een broer van Theo en Aart een tijdje mogen wonen en heeft hij zijn studie met het molenaars vak gecombineerd. We zijn daarna doorgevaren naar Grootschermer om daar te lunchen.

Tegenover onze stopplaats stond het oude stadshuis. Hier hebben we na de lunch nog een rondleiding gehad door alle 5 de vertrekken die dit stadhuis groot was. Toen Henk de fototentoonstelling had afgekeurd was het tijd om te gaan.

Terug in de kano’s gingen we weldoorvoed weer op pad. Deze etappe ging deels door het rietland en staken we een plasje over om die 10 minuten later en 100 meter verderop weer over te steken. Even later kwamen we langs een vogel hut gevaren. Bij deze hut huisde ook een grutto en een pleviertje. Even verderop was het alweer tijd voor de derde stop dachten wij. Maar we hadden buiten de boswachterij gerekend en werden we weer terug de kano’s in gestuurd.

Dan maar doorvaren naar de auto’s. Na een zeer geslaagde en zonnige tocht zijn we weer naar Alphen terug gereden en onderweg hebben we dan toch een klein beetje water van boven mogen ontvangen. Terug bij het kanohuis was het alweer mooi weer en hebben we onze spullen (kano’s) weer droog mogen opruimen.

Met dank aan Theo voor deze zeer geslaagde dag,
Peter Buren