Eerste deel Oostzee

zaterdag 8 september
Het was de bedoeling dat we naar de Duitse Wadden zouden gaan, maar het weer was weer slecht: harde wind en veel regen. Vorig jaar is er toen gekozen voor een tocht ten oosten van Rügen en nu ten westen van Rügen. Omdat alles vrij laat is aangepast moest er hier en daar geïmproviseerd worden.

Het is uiteindelijk een mooie afwisselende trektocht geworden. Afwisselend in weer en omgeving. Het eerste stuk ging over de Oostzee en later gingen we varen op de meren: de Bodden.

Na wat zoeken vonden we de eerste dag de camping. De camping lag ten westen van Born ongeveer bij puntje 1 op de kaart.

zondag 9 september 
van Camping Regenbogen in Born auf dem Darß naar Regenbogen Prerow

Een rustige tocht over een gladde zee.

Onderweg rusten we in de buurt van de vuurtoren. Inderdaad de vuurtoren die ook op het kaartje staat.

Zoals je op de foto kunt zien was de man luchtig gekleed: de hond trouwens ook. Maar ook wij waren onderweg naar een naturistencamping FKK (Frei Körper Kultur). Weinig keus want er was niets anders. Gelukkig was het weer zodanig dat iedereen gewoon kleren aan had. Het was een hele grote camping: de receptie was een paar kilometer verder. Wij kampeerden in de duinen en daarachter stonden de caravans. Verder was er weinig te beleven. Het seizoen liep natuurlijk ook op zijn eind.

‘s-Avonds gingen wij wandelen langs het strand en daar troffen wij nog een (veen)lijk aan. Je kon hieraan zien dat er in het verleden indianen geleefd hadden. Of zij ook al aan FKK deden vertelt het verhaal niet.

maandag 10 september van Prerow naar ??

Wij landen aan bij de pier van Zingst om er wat rond te kijken en boodschappen te doen. Dat ging echter zo maar niet. Een vriendelijke mevrouw legde ons uit dat wij met kano’s naar het Sportstrand moesten. Gelukkig goed geregeld. Dus wij weer een kilometer of 2 verder varen om op het Sportstrand aan te landen. Het was inderdaad een Sportstrand, want er werd gesurfd en gevliegerd en dan begrijp je waarom het moet? Leuke wandeling naar het centrum van Zingst en later weer terug. Dat was inderdaad sport.

zo ziet een Sportstrand er dus uit, een duidelijk verschil met een gewoon strand (voor de paal)

In Zingst een begin gemaakt met een goede gewoonte koffie met gebak. Wel erg veel gebak gegeten tijdens deze trektocht.


We hadden een probleem. De volgende camping was eigenlijk te ver weg voor het mooi. De leiding had in zijn wijsheid besloten dat we “wild” zouden gaan kamperen. Nou mag dat niet in Duitsland en het was nogal druk op de gekozen plek. Er werd druk gefietst. Wij hebben dus een hele tijd op het strand gewacht bij het hek tot de omgeving uitgestorven was. Het hek stond er om aan te geven dat de gewone mensenwereld hier op hield en dat het vanaf hier het Nationalpark Vorpommersche Boddenlandschaft was een kernzone nog wel. Nu is het verboden in Duitsland wild te kamperen, maar zeker in het Nationalpark Vorpommersche Boddenlandschaft.

Wij waren dus wel wild maar we bleven netjes voor het hekje.

Door al het gedoe stonden de tenten pas tegen de schemering. Het lijkt overdreven maar het was het niet, want de volgende ochtend, we hadden de tenten net afgebroken, kwam de veldwachter langs en zei ons dat we niet mochten kamperen. Knap hoor hoe sommigen de waarheid kunnen verdraaien zonder te blozen: “nee hoor we hebben hier niet gekampeerd, we zijn vanochtend hier naar toe gevaren” (terwijl het nog voor achten was en de tassen met kampeerspullen nog naast ons stonden). Zo levensecht en naar waarheid vertelt dat ik ook begon te geloven dat we hier niet gekampeerd hadden. Nou kan je mij alles wijs maken.

dinsdag 11 september van de illegale camping naar Barhöft
Het was regenachtig en fris. Daarom stopten we onderweg om warmere kleding aan te trekken.

Officieel mochten we hier niet stoppen, omdat het achter ons natuurgebied en schietterrein was. Goed dat we achter een duin stonden. Het was prima varen, maar wel een beetje saai. Volgens Martin Kroon is het een gebied met bijzondere vogels, maar die hadden blijkbaar al gehoord dat Martin er niet bij was en de vogels hadden er daarom ook niet veel zin in.

Best mooie rustplekken, die ook heel rustig waren. Met hier en daar wat achterstallig onderhoud. Bijvoorbeeld van de onderstaande steiger(?).

Tegen de avond kwamen we aan bij de haven van Barhöft, waar we via het strandje aanlandden.


De haven was een combi van recreatie, offshore en visserij. Gelukkig weer een plek met een goede douche en een winkeltje/café. Beter kan niet in dit soort situaties.

Tot en met de dinsdag hebben we op de Oostzee gevaren. In de volgende Nieuwsbrief (december) komen we terug op het tweede deel waar we op de meren (Bödden) voeren.

Jan Hordijk