Dit jaar ging de buitenlandse trektocht naar de Allier. Het was een mooie tocht. Het was een goed idee om voor de heen- en terugreis 2 dagen te nemen. Op de terugreis hadden we ook nog tijd om de toerist uit te hangen.

vrijdag 31 mei, reisdag naar camping La Viennerie (Oussoy)
De eerste dag was vooral autorijden en zitten op een parkeerplaats langs de snelweg, die overvol was. Maar we zitten wel netjes. Zelfs op deze plek begint onze potten- en pannenexpert Ries al weer met zijn wandelende keuken te rommelen.

Sommigen, zoals Theo, slagen erin om er toch nog iets van te maken.

zaterdag 1 juni reisdag naar Les Ombrages (Dallet)
Onderweg gestopt om de Allier in het echt te zien. Ziet er goed uit.

Op de camping aangekomen was het al behoorlijk warm en Wim legt hier uit wat wel en niet de bedoeling is. Op zo’n ogenblik kan je gerust iets anders gaan doen: Ries is al weer met zijn keukengerei aan de slag.

Daarna zijn we ook naar de stand van de rivier gaan kijken. Op deze plek is de waterstand lager dan verwacht. Het betekent dat de rivier op bepaalde plekken snel stroomt en het merendeel van onze boten is daar niet geschikt voor. Daarom starten we de volgende dag op de Dore, die weer in de Allier uitkomt.

zondag 2 juni varen op de Dore
Ook het varen op de Dore valt niet altijd mee. Meerdere van ons zijn omgegaan of de struiken in gerommeld. Zelfs onze Wim, die op kanogebied onfeilbaar is, is een tweetal keer omgegaan. Dit zegt iets over de Dore of over Wim.

Een combinatie van stenen en stroom dwong ons af en toe tot een wandeling.

Op de camping Beau Rivage was het goed toeven en konden alle wonden gelikt worden.

Maandag 3 juni
De volgende dag moesten we een flinke wandeling maken langs een stuw en om een oude olympische wildwaterbaan. Instappen op niet zo’n handige plek.

Mieke was er in geslaagd al haar kleding nat te maken. Maar de opgewarmde aarde hielp mee de was in recordtempo te drogen. Dit was onze eerste nacht wild kamperen.

dinsdag 4 juni
Deze dag was het echt heet. We konden bijna overal aan de kant uitrusten, maar er was bijna geen fatsoenlijke schaduwplek. Je ziet hoe we ons hier in de struiken verstopt hebben.

Aan het einde van de dag kwamen we aan in Camping La Courtine in Châtel de Neuvre. Een heel aparte ervaring. Een bijzondere man de eigenaar, van Duitse oorsprong, die als de dood was dat formulieren niet goed werden ingevuld. We hebben er met zijn allen wel een uur gezeten om alle details in te vullen. De loep werd gebruikt. Zelfs Jaap was er sprakeloos van.

Een groot aantal jaren eerder was Wim er al geweest en alles was toen nog perfect in orde. Het onderhoud van de camping werd de eigenaar nu duidelijk te veel. Waar wij stonden was het prima, maar delen van de camping waren verwilderd. Hij was nogal alternatief: het gras bijhouden met een zeis i.p.v. een grasmachine vraagt nogal wat inzet.

Je ziet dat het afval scheiden in Alphen nogal meevalt. Het kan nog erger.

woensdag 5 juni
Kanoën is varen en sjouwen. Met onze boten is dit deze plek geen haalbare kaart. Dit soort plekken geven veel oponthoud. Deze brug was bij Moulins. Maar er was gelukkig een grote winkel in de buurt. Dus we konden onze voorraad koek en zopie weer aanvullen.

Ook zagen we dat ondanks de Europese eenheidsworst de koeien in Frankrijk heel anders zijn dan bij ons.

Een klein stukje verder hebben we gekampeerd en ‘s-avonds kregen we onze eerste echte regenbui. Dus vroeg slapen. Dat was in de periode dat het in Nederland noodweer was. Wij hebben dus niet te klagen gehad.

donderdag 6 juni 
Na weer een mooie dag onze tenten op een eiland in de rivier opgezet. Het waaide enigszins en dan is zo’n lichtgewicht tent moeilijk opzetten, maar ik kreeg assistentie.

Hier zie je dat Ries, behalve met pannen en zo, ook goed tenten kan opzetten met wind. Jan, die er, onhandig, bij staat zal zo’n niveau nooit bereiken, maar dat vindt hij ook niet nodig. Kamperen is niet zijn hobby. Maar desondanks word ik er toch een beetje handiger in.

En kijk eens hoe mooi zo’n rivier er ‘s-avonds uitziet. Voordeel van kamperen?

vrijdag 7 juni, de laatste kanodag
Alweer de laatste kanodag. Je krijgt dan toch het vermoeden dat het weer iets minder wordt.

Het begon inderdaad te motregenen en het werd steeds minder mot en meer regen. Aan het einde van de rit waren we nogal nat..

Daarna begon het lange wachten tot de chauffeurs terug waren. Het was een mooie plek voor de trailer om de boten op te halen, maar verder was er niets. Uiteindelijk hebben we een kilometer verder een plek bij een kasteel gevonden om droge kleding aan te trekken.

Toen de auto’s er weer waren vertrokken we naar een echte camping aan de Loire bij Nevers. Op de onderstaande foto lijkt het slecht weer, maar het was maar een hele korte bui en daarna gingen we de toerist uithangen en weer echt eten.

Je ziet hier Nevers vanaf de camping aan de andere kant van de Loire.

zaterdag 8 juni naar de laatste camping bij de Seine
De volgende dag een korte tocht naar Veneux de Sablon waar de Loing in de Seine uitkomt. Daar dus.
Waarom onderstaande foto? Ik zat hier stilletjes gelukkig te zijn. Vermoedelijk neuriede ik er ook bij. Dit was de laatste keer, deze reis, dat ik mijn tent opzette.
Een trektocht vind ik heel leuk, maar liever op 1 plek, maar dat schijnt niet te kunnen.

Daarna hebben we een mooie wandeling naar Moret sur Loing gemaakt. Overal binnenvaartschepen, die in woonboten waren omgebouwd.

En een uitzicht op Moret. Een plaatsje dat ook de moeite waard is om te bekijken als je in de buurt bent.

De volgende dag weer naar het kanohuis.

Ik moet hier Mieke, Thea, Theo, John, Jaap, Aat en vooral de organisatoren Wim en Ries voor hun plezierige gezelschap bedanken.

Jan (de foto’s zijn van bijna iedereen)

Het is mij wel opgevallen deze reis dat John graag poseert met foto’s van locale beroemdheden.