Je ziet het begon goed er was tijd om koffie te zetten, omdat Wim de auto ging uitzetten aan het eind van de dagtocht op de wilde Hunze stroom.
Ja, hij ziet er vermoeid uit, maar als je met zulke grote laarzen gaat fietsen valt het zeker niet mee. Het weer bleef goed en we zijn rap in gestapt.
Al snel kwam het eerste riet in zicht.
En nog meer riet.
Het lijkt heel wat maar de stroom liep mee en er waren ook veel kleine stroomversnellingen waar we net overheen voeren.
De huisvesting was prima geregeld: droge en warme bedden om in te slapen. Eten en drank was er in overvloed, dus er was geen noodzaak om uren te lopen naar een restaurant in Appingedam.
dag twee: rondje Appingedam
De route werd besproken onder de rook van het plaatsje Oosterwijdwert en je kan aan de gezichten zien dat het een pittige tocht zou worden op het Damsterdiep.
Je ziet het ik ben uitgestapt om even over de eindeloze vlaktes kleiland te kijken. In Holwerde hebben we ons brood opgegeten en konden Ries en ik even de tempel bezoeken die op het hoogste punt van de terp staat.
En de donkere wolken pakten zich al weer samen voor een flinke plensbui.
flinke plensbui
Eenmaal in Appingedam maakte het zich op de beroemde hangende keukens van Appingedam alles weer goed.
Eenmaal terug in de blokhut had Ries bedacht dat we buiten moesten eten (best wel handig met een bbc) maar ik moest er wel aan wennen.
dag drie
Veel regen, Wim gaf ons nog wat uitstel omdat hij even naar een landgoed wilde informeren. Maar om twaalf uur zaten we toch in de kano bij de Onlanden.
De Onlanden stonden die dag voor: onweer, onguur, ongein, onherbergzaam, ongemakkelijk etc.
De thuisblijvers hebben meestal ongelijk.
Na regen komt zonneschijn
verslag Theo en foto´s Ries
Recente reacties