We stonden te rillen langs het water bij Naarden. Rechts van de Hollandse Brug. Morgen zou het windstil zijn en het zonnetje schijnen. Nu was het bewolkt en waaide het stevig. Omkleden en snel de boot in. In de boot werd het al snel warmer doordat je lekker in beweging was. We peddelden naar de overkant om onder de hoge brug door te varen. Zo langs de kust van Almere met hoge nieuwbouw die lekker de wind tegen hield. Bij de windturbines bevonden we ons natuurlijk weer in het open veld of water. Met de wind pal in de rug surfden we naar Pampus toe. De golven waren wel onstuimig en kwamen van alle kanten, dus de punt zwiepte van links naar rechts.

Evert kreeg over de marifoon door dat er waarschuwingen werden uitgegeven voor het Markermeer van WK 5-6. Wij hadden prachtige zeekaarten uitgedeeld gekregen, dus konden ons goed oriënteren. Dus we bereikten veilig Pampus. Dachten we … de landing was wel weer een dingetje … een piepklein strandje met keien die als onderwatermijnen ons opwachtten. Een enkeling stapte of gleed al ver daarvoor uit de boot …. KOUD!!!

Theo en Fokko moesten het weer anders doen. Die gingen naar de hoge steiger in het haventje en klommen de ladder op. Vervolgens greep Toon de boot bij de tokkel en hees hem met een zwaai op de steiger! Dus toen lagen we eindelijk allemaal voor Pampus en konden we iets warms drinken en eten. 

Verder was alles daar gesloten, dus weinig te verkennen … dus na enige tijd kozen we maar weer het ruime sop en peddelden pal zuid naar Muiden. Daar in de monding lag nog een oude look-a-like van een VOC-schip weg te rotten. Half op de zandbank, getordeerd. Net voor het Muiderslot.

Dat is en blijft toch imposant om zo het slot te benaderen en door Muiden richting de sluizen te varen. Mooie oude huizen langs de haven. Maar bij de sluizen gingen we weer terug want we wilden toch voor het donker terug zijn.

Ook al hadden we lampjes bij ons. Weer langs het Muiderslot het IJmeer op. En langs de strekdam waarop een grote groep kieviten zaten die zo nu en dan opvlogen. Zij waren waarschijnlijk afkomstig vanuit Noorwegen op de trek naar het warme zuiden. Als wij eens meekonden …… wij moesten nu weer tegen de koude en venijnige wind in terugvaren.
Nog even een stop op het eiland Hooft waar Theo weer even drank ging stoken …. de befaamde Glühwein.

 

Nog even een laatste push tot het eind … en allemaal kwamen we weer veilig aan. Het was weer een laatste heroïsche tocht! Iedereen had weer genoten! Maar natuurlijk moet je nog terug ,…. de boten weer afdrogen en opbergen, dus voordat je weer thuis na een warme douche weer aan de warme hap zit …  Even een paar uurtjes uitpuffen en dan dubbel genietend van een lekkere nacht in je warme bedje.

Iedereen bedankt. Evert en Hans voor de organisatie. En Hanneke, Toon, Aad, Evert, voor de gezelligheid. Fokko.