De in eerste instantie voor zaterdag geplande eerste vlakwatertocht van 2020 wordt vanwege een aanvaring met zwembadinstructielessen een dagje doorgeschoven naar zondag 12 Januari.
Als we vroeg in de middag bij de club verzamelen staat er een zuid-westen wind 4 tot 5, maar het lijkt er op dat de meeste neerslag voor vandaag al is gevallen. Als we bij het orginele plan blijven om vanuit Woerdens Verlaat te vertrekken zullen wij voor het overgrote deel de wind vooral tegen krijgen en na enig overleg besluiten we om de boel om te gooien en te starten vanaf de kom bij ons clubgebouw.
Dat betekent dat we wat vertraging oplopen omdat dan eerst de auto’s en trailer naar het eindpunt van de tocht moeten worden gereden en uiteindelijk varen we ruim een uur later dan gepland met een groep van 13 enthousiastelingen rond de klok van 13:30 uur richting Slikkendammersluis.
Maar eenmaal op de Zuidplas hebben we de wind pal in de rug en bouwt zich een leuke golf op halverwege de plas waar we in het laatste stuk heerlijk op kunnen surfen.
Na het slechten van de Zuidplas varen we onder de fietsbrug van het Meijepad door, gaan we linksaf en komen aan bij Strand Zomer. Het restaurant is gesloten in de wintermaanden, maar het windscherm op het terras geeft de nodige beschutting tegen de wind, een goeie plek om even een pauze in te lassen, iets warms te drinken en de reserves aan te vullen met meegebrachte lekkernijen en/of bammetjes.
Alle deelnemers, behalve Hans, die de foto maakte.
Ondanks dat we redelijk beschermd zijn tegen de wind koelen we snel af en Henk begint ons op te jagen om weer in beweging te komen. Ik begin het ook fris te krijgen en snel vervolgen we onze weg en varen binnendoor zigzaggend via kleine slootjes langs rietvelden door de rust en natuur van het Nieuwkoopse plassengebied.
Ik denk dat iedereen blij is dat we niet tegen de wind in hoeven te boksen. In het laatste stuk van de tocht bespeur ik bij enkele achterblijvers wat vermoeidheidsverschijnselen en gaan sommige mensen boomstronken aanzien voor bevers.
Als we net voor de schemering bij het eind van de Hollandse Kade aankomen krijgen we na een volledig droge tocht toch nog een paar spetters bij het opladen van de kajaks. Ev
Dat middagje peddelen heeft stevige eetlust opgewekt en een half uur later zitten we in ons knusse clubhuis lekker aan de borrel in afwachting van de diverse stamppotten die Ries voor ons op tafel gaat zetten. De inspanningen van Ries staan garant voor een warme afsluiting van de dag. Met de sfeervol aangeklede tafels en kantine en natuurlijk zijn kook kunsten zijn we verzekerd van een uitstekende verzorging, hij maakt er een echt feest van.
Het is jammer dat we niet nog een Ries hebben, een soort robot Ries,…. zo een die je van zolder kan halen om de echte Ries eens de gelegenheid te geven ook eens rustig bij ons aan te schuiven. We hebben wel leden met aspiraties, maar die komen vaak niet verder dan een een stukje kaas of worst.
Een enkeling durft de nek wel wat verder uit te steken,…. zo zag ik met de nieuwjaarsreceptie een drukdoende oliebollenbakker, en hij leek zich prima thuis te voelen achter het gasfornuis. Toch, als ik hem wat beter bekijk, heb ik gegronde reden voor twijfel en heb ik het idee dat hij het vooral leuk vind om met vuur te spelen, zeker als dat gepaard gaat met het brouwen van alcoholische dranken, bovendien heb diezelfde kerel ook al eens in Frankrijk onder een brug zien liggen.
De Culinaire tocht heeft in het verleden bewezen zowel in de kajak als aan tafel een gezellige, goed bezette trip te zijn.
Deze tocht heeft dan ook een vaste plek verdient op onze jaarlijkse toerkalender.
Tot gauw, het Stamppotteam
Mooie tocht , lekkere stamppotten , goed gezelschap , leuk verslag .