Doen we tijdens een kanoweek nog iets anders dan kanoën? Ja zeker: we kamperen.  Zoals u waarschijnlijk wel weet is kamperen een bizarre gewoonte. Maar er zijn meer bizarre gewoontes zoals bijvoorbeeld mindfulness en motorrijden. Bij kamperen kan je je blijven verbazen dat het bestaat en dat sommigen het leuk vinden. Het is wel erg primitief en het is te nat, te koud of te heet en probeer maar eens in zo’n tent te staan: dan gaat de tent lekken. Lekker handig. Hieronder wat schrijnende voorbeelden.


voorbeeld 1
Dit heet een gewone situatie. Alles is nat. Er ligt een stoel. Niet zo maar. De stoel is op deze wijze geplaatst omdat een man of vier over de spandraad gestruikeld was en dat bevorderd de stabiliteit van de tent niet.


voorbeeld 2
Er zijn mensen  die kamperen leuk vinden. Je kan met eenvoudige middelen je dag doorbrengen. Dat geldt niet voor Ries. Hij verblijft in het groene tentje en voor de opslag van zijn keukenspullen heeft hij een aparte tent. Natuurlijk staat zijn auto op het parkeerterrein waaruit hij regelmatig nog iets gaat pakken.


voorbeeld 3
Sommige mensen worden moeilijk wakker, zoals Wim Dieho, die een uiterst luidruchtig ochtendritueel heeft. Hij maakt zich met veel geproest en gekraak enigszins nat.
Dit heet kamperen.

Maar als we dan weer opgestart zijn gaan we naar IJlst. Een leuk klein plaatsje bij Sneek. We vertrekken van de Fierljepferiening Drylts (Polstokverspringvereniging IJlst) En varen nog door het mooie grachtje.

Bij de eerste stop bij Jutrijp zie je dat ook bij de AKV de coronamaatregelen streng worden nageleefd. Hieronder een zelfbedieningsboterkoekeenheid. Het gaat echt met het mes op tafel.

Nog een foto vanaf de uitkijktoren bij Jutrijp met uitzicht op de Modderige Ryd

Het was de bedoeling dat we zouden poseren in onze kano’s onder de Waterpoort van Sneek. Maar omdat het flink waaide fungeerde de poort als tochtgat en lukte het ons niet netjes naast elkaar te blijven liggen.

De dag erna zijn we in de buurt van Earnewald gaan varen in de Oude Venen. Dit was eigenlijk de enige dag dat we “last” van regen hadden en zelfs dat viel mee. want tijdens de rustpauzes was het altijd droog.

De laatste kanodag in de Onlanden was het behoorlijk zoeken naar een behoorlijk instapplaats. Gelukkig. Ik had tenslotte ingeschreven op een geheel niet verzorgde kampeertocht en tot nu toe was alles nog te goed gegaan. Uiteindelijk zijn we gestart met koffie en appeltaart op een prima terras aan het Leekstermeer bij het bij een ieder bekende vakantiepark Cnossen.

De bedoeling van deze dag was om kennis te maken met het nieuwe natuurgebied De Onlanden. Een gebied dat er is gekomen om in geval van wateroverlast in de stad Groningen als overloopgebied dienst te doen. Het is een mooi en nog vers natuurgebied met een rijke schakering aan moerasplanten.


Het is een vrij ruig gebied, dat voor kanoërs nog niet zo toegankelijk is, maar zeer de moeite waard.

En ook het eindpunt van de tocht zag er zeer verzorgd uit.

Natuurlijk moeten we de initiatiefnemers Wim en Ries nog bedanken voor hun “niet” organisatie.