Een jaar geleden kwam ik na een weekje wildwater varen weer op de training. Aan de ene kant opgetogen aan de andere kant met lood in mijn schoenen. Ik had namelijk een huis gekocht ver, ver weg. Dat betekent voor mij een nieuw avontuur. Ook betekent het een afscheid van medekanovaarders, waar ik jarenlang veel plezier mee heb gehad.
Het begon 22 jaar geleden met een strandwandeling. In de branding waren mensen met kano’s aan het spelen. Ik maakte een praatje en ze bleken warempel uit Alphen aan den Rijn te komen en heel toevallig was de zaterdag erna een open dag. Ik ging dus naar die open dag en werd door Gerarddirect in een kano gezet. Daar ben ik dus nooit meer uitgekomen. In het begin heb ik een paar introductietochten met Jaap gemaakt en daarna ging ik er zelf op uit.
Iedere woensdag zag ik ook een aantal mensen met een balletje spelen. Dat leek mij ook wel wat. Samen met Ivo, Wouter, Sjoerd, Anouk, Erik, Karin, Erwin en Joshua kregen we training van Anton. We deden mee aan het NK en aan toernooien. Verder trainden we iedere woensdag en om de 2 weken op zondag.
Daarnaast gingen we branding en wildwatervaren in Katwijk, België en Noord-Frankrijk. Niet lang daarna, in 2003, begon het bij meer mensen te kriebelen. Samen met Frank begonnen we met een seniorenteam. Dit team met Gert Jan, Robert, Johan, Maarten en Hugo begon in eerste instantie op vrijdag te trainen. Toernooien in Wormer en trainingen in het zwembad zorgden voor een mooi gevulde poloagenda.
Uiteraard bleef het wilde water trekken. Bij Kromme Aar lukte dat niet meer zo. Daarom werd ik ook lid van de Batavier in Nijmegen en ging ik op pad met Europagaai. Varen in Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Slovenië, Spanje en zelfs in Nepal. Met Toon, Gert Jan, Robert en Jelle ben ik nog wel een paar keer in Hohenlimburg geweest.
De pologroep werd af en toe vernieuwd. Je weet hoe het gaat; jonge mensen vliegen uit, nieuwe mensen komen erbij. Anton kon geen training meer geven en langzaamaan nam ik dat op me. Al die tijd konden we trainen en in de winter in het zwembad varen. Iedere winter hadden we andere teams op bezoek. Vooral onze Vrienden van De Kanovereniging De Ronde Venen waren vaste gasten. De laatste jaren hadden we een redelijk stabiele groep. Gert Jan, Robert en Erwin waren nog altijd van de partij. Nieuwe spelers, Jelle/ Femke/Michiel/Michel en Mijntje, en herintreders, Johan/Anton, zorgden ervoor dat we na al die jaren nog steeds iedere woensdagavond en zondagochtend een spelletje polo op het water konden leggen. Ook konden we de laatste jaren steeds vaker naar toernooien. We hadden heerlijke dagen bij de Windhappers in Den Haag, Rijnland in Leiderdorp en UKC in Utrecht.
En nu is het zo ver. Ik ben verhuisd naar Limburg en mijn lidmaatschap van de Kromme Aar is opgezegd. Als afscheid had de pologroep een etentje georganiseerd. Iedereen was er. We hebben samen gegeten en nog een keer gevaren. Dit was het mooiste afscheidscadeau dat ik me maar kon wensen.
Mijn eerste tochtjes op de Maas heb ik al gemaakt. Wat blijft zijn herinneringen aan 22 jaar AKV, aan de mooie dagen samen op het water en de vrienden die ik achterlaat. Ik wil heel veel mensen bedanken voor alle leuke dingen die we samen hebben gedaan en alle mooie momenten die we samen hebben beleefd. Het gaat jullie goed.
Jacques van der Donck
Recente reacties