Tijdens het opladen van de kano’s was het nog droog. De tocht naar Lelystad was verder erg regenachtig en was bepaald niet wat ons beloofd was.
Er waaide wel een koud windje onder de brug door. Na de briefing van Evert en ons opgedeeld te hebben in 2 groepen (van 3 en 4 personen), kozen we het water. We voelden al snel bij het instappen en afzetten dat het water wel koud was. Misschien een graad of 10. Het hield gelukkig wel op met regenen.
De golven kwamen schuin van achteren en waren kort en bumpy al waaide het niet hard, een windkracht 3 misschien. Het was een relatieve korte tocht van 8 km. Al snel zagen we de ring van gele boeien die rondom de eilanden lagen. Ook lagen er nog verschillende zandzuigers. Op de website https://www.natuurmonumenten.nl/projecten/marker-wadden/nieuws valt te lezen dat vanaf 19 oktober Boskalis extra zand aanbrengt, Dit omdat de afgelopen jaren op een aantal stranden veel zand door stormen was verdwenen, waardoor het strand kleiner is geworden.
Er is een echte haven met een mooi strandje voor de kanoërs. Het was er redelijk druk met zeil- en motorboten. De gastvrouw rende al naar het strandje toe en wenste ons hartelijk welkom. Ze zagen ons al in de verte aankomen. Zij zaten hier maar een bepaalde tijd en hadden nog geen kanovaarders meegemaakt. Ze wou alles weten over het varen en of we ook de zee opgingen met deze iele bootjes. Helaas had men 2 dagen er voor het restaurantje vanwege de aangescherpte coronaregels gesloten. Dus appeltaart zat er niet in. Maar de gastheer was al druk bezig een pot koffie te zetten. We zaten lekker op de veranda van het restaurantje, met een mooi uitzicht over het eiland en de haven. De koffie smaakte goed en men wilde er niets voor hebben. Helaas zat er vanwege de werkzaamheden geen rondleiding in, maar anders hadden ze die graag gegeven.
Na de koffie zijn we zelf maar een rondje gaan lopen. De zon was er al aardig doorgekomen. Wij hadden onze eigen Leidse vogelgids bij ons. Het landschap was verrassend afwisselend. Degenen die er vorig jaar ook geweest waren zagen zeker vooruitgang. Dus een aanrader om hier jaarlijks naar toe te varen om de ontwikkeling te volgen.
Toen we vervolgens weer aan de terugtocht begonnen was de wind gaan liggen en was het spiegelglad op het Markermeer: zeer relaxed varen. Maar in de verte waren ook wel donkere wolken te zien, maar we hielden het droog. Voordat we de boten weer opgeladen en ons verkleed hadden was het al snel weer half 7 voordat we bij de club waren. Een lekkere lange dag dus.
Martin, Evert, Hans, Hanneke, Aat v.d. Valk, Mieke, en Fokko.
Recente reacties